Boodschapjes doen bij de Unimarc in Chili

31 december 2017 - Iquique, Chili

Wij hebben op een unieke wijze onze Tweede Kerstdag gevierd, namelijk in de bus. De reis ging naar de woestijn en duurde bijna 24 uur. Toch bijzonder om als kerstmaal een stukje kip met droge rijst te eten, wat bij de busreis was inbegrepen. Zeker iets om bij stil te staan als ik mij volgend jaar weer aan het vol eten ben tijdens Tweede Kerstdag in Nederland.

Inmiddels zijn wij twee dagen in Iquique en het is een erg leuk stadje. Gisteren hebben we het spookdorpje Humberstone bezocht en dat was echt super creepy. Een hele stad, midden in de woestijn, die leeg staat. Door de wind kraakt alles en omdat het niet zo toeristsch is loop je er grotendeels alleen rond. Best eng. Je kunt overal naar binnen en ziet precies hoe de mensen er leefden. Er staan huizen, een school, een kerk, een hotel, een ziekenhuis, een teather, winkels enz enz. Ook was er een stuk industrie waar de mannen werkten. Alle gereedschappen en werkbanken liggen hier nog. Het is net alsof ze alle spullen hebben neergegooid, weg zijn gelopen uit het dorp en nooit meer zijn teruggekeerd.

Na het spookdorpje besloten wij wat boodschapjes te doen bij de Unimarc, een vrij grote supermarkt waar ze in principe alles hebben. Het eten in Zuid-Amerika is tot nu toe erg goed. Ik ben nog nooit teleurgesteld geweest. Toch koken we ook af en toe zelf omdat we niet te ongezond willen leven.
Hier boodschappen doen is echt een totaal andere ervaring dan in Nederland en gisteren hadden wij toch echt wel de meest gekke ervaring.
Nadat wij alle boodschappen in ons mandje hadden gedaan en nog in shock waren dat een flesje wodka van bijna een liter al voor €4,50 wordt verkocht, kwamen we bij de rijen aan. Ik kan je vertellen 4e in de rij is kassa erbij of boodschappen gratis kennen ze hier niet. Er stonden per kassa ongeveer 10 mensen in de rij en het grappige was in Nederland was iedereen waarschijnlijk super pissed en ongeduldig en aan het schelden maar hier was iedereen super relaxed. Het meisje achter mij had twee dingen die ze moest afrekenen en die stond lachend samen met ons 20 min in de rij tot wij aan de beurt waren. Het scannen ging goed totdat ze bij het fruit en groente kwam in de zakjes. En dat waren er een hoop. Die ochtend nog bij een ander filiaal van die winkel boodschappen gedaan en hier wogen ze fruit bij de kassa. Maar bij dit filiaal moest je dit doen in de winkel.. Bij de vleeswaren helemaal achterin.. Super logisch. Dus de caissière stelt voor betaal eerst dit gedeelte en dan ga je t wegen en dan reken je af. Pffffff.. nou oke dus Maxime loopt naar achteren en laat alles door een vrouw bij de vlees waren wegen. Ik blijf pontificaal voor de kassa staan want ik wil niet opnieuw in de rij staan als Maxime terug is. Na bijna 10 min (de vrouw van de vleeswaren deed ook alles tranquilo) loopt Maxime semi ongemakkelijk langs de rij van 10 mensen naar voren maar ook nu is iedereen relaxed, maakt niets uit. Inmiddels zijn we dus 40 min verder als ze begint met het scannen van onze groente en fruit. Alles ging weer goed maar toen kwamen de 7 tomaten. Het bonnetje was gescheurd met de code dus het scannen lukte niet en het intikken van de code ook niet. Dus ja, wat doe je dan als je een caissière bent? Ons vragend aankijken en zeggen dat t niet lukt. Na ongeveer 5 min proberen zegt ze oké dan maar geen tomaten? DAN MAAR GEEN TOMATEN? Sorry nee, wij hebben tomaten nodig. Dus ze probeert 't nog een keer. De winkel gaat inmiddels dicht en oh ja er staan dus nog steeds 10 mensen per kassa in de rij. Nee het lukt weer niet dus nogmaals zegt ze ja het lukt niet dus niet doen dan maar? 😂😂 Heel probleemoplossend is ze ook niet dus wij zeggen nog: kan je niet vragen aan de inpak jongen die dus de hele tijd voor Jan Lul erbij staat om te gaan? Maar dat snapte ze niet. Weet je wat gek mens!!! Ik loop wel weer naar de vleeswaren achterin de winkel om de tomaten te wegen terwijl er 10 mensen per kassa in de rij staan. Dus ik rennend naar achteren om te laten zien dat ik t ook sneu vindt voor de mensen bij de kassa. De vrouw van de vleeswaren had overigens weer geen haast. Eenmaal terug bij de kassa kijkt iedereen in de rij lachend en opgelucht naar mij als de tomaten van 80 cent eindelijk gescand kunnen worden. Ik reken af en na ruim 45 min bij de kassa, staan we eindelijk buiten.

Conclusie van onze boodschap ervaring: ik hou van de Albert Heijn. Dit is echt mijn nr 1 supermarkt en ik kan niet wachten tot ik daar weer boodschappen mag doen. Dus pa.. hebben ze wel een AH in Veenendaal? Dat is zeker een een must!😝

Fijne jaarwisseling alvast allemaal!!

(Oke terwijl ik dit verhaal wil plaatsen wordt Maxime haar tas gestolen. Een gast pakt 'm van de grond en rent weg in de auto!!!🤤🤤🤤 Max keihard gillen! Maar hij was al weg. De politie komt zo maar we zijn nog in shock! Meer info volgt!)

Kusjes,
Marita

1 Reactie

  1. Je zuster:
    2 januari 2018
    Heb je ook al zo'n zin in Veenendaal? En alle avonturen die je daar kan beleven? Ben wel benieuwd naar de supermarkt & kassamedewerksters daar.

    Goed op jullie tassen letten! xxxx