Maxime, drugs and the Tango

Lieve mensen,

Vandaag vliegen wij naar Iguaçu. De eerste vijf dagen zijn dus alweer voorbij en tot nu toe vind ik het geweldig. Het gevoel wat reizen mij geeft, is met geen pen of toetsenbord te beschrijven. Je moet niets en alles mag en kan. Heerlijk!

Even een paar hoogtepunten en feitjes van de afgelopen dagen opgesomd:

- Ik ben op reis met een internationale drugssmokkelaar. Ik snap dat dit punt wat toelichting nodig heeft. Ineens hoor ik een gil in onze kamer van het hostel. "Maxime alles ok?" vraag ik. "Dit meen je niet" hoor ik haar zeggen. Komt er ineens een zakje weed uit haar toilettas. "Oeps, per ongeluk meegenomen". Mijn god! Koop ik nog speciaal een flightbag zodat niemand drugs in mijn tas kan doen en ik dus niet in een aflevering kom van Locked up Abroad, heeft ze per ongeluk drugs gesmokkeld naar Argentinië🙈 Bizar ook dat ze dus gewoon door alle security checks is gekomen.
- Buenos Aires (BA) is een freakin' mooie stad. Ze zeggen niet voor niets het Parijs van Zuid-Amerika.
- Het is hier heerlijk weer. Rond de 30 graden, maar in de avond koelt het wel af.
- In november bloeien hier bomen met paarse bloemetjes, waardoor de stad nog eens 100 keer mooier is.
- Bussen rijden hier gemiddeld 3 keer per uur door rood.
- Verkeerslichten zijn hier meer een suggestie, net als alle andere verkeersregels.
- De vlag van Argentinië is bedacht door een Argentijnse schrijver die wakker werd en opkeek naar de lucht en vervolgens dacht dit is het mooiste wat er is. Dus de kleuren staan voor de lichtblauwe lucht, de wolken en de zon.
- de Argentijnse Tango is ontstaan in het (ghetto) plaatsje La Boca, met de gekleurde huisjes. De kans dat je in dit plaatsje wordt opgelicht is vrij groot.
- Maxime heeft zichzelf in de nacht opgesloten op het dakterras van ons hostel (details volgen in Nederland)

Dat was het weer voor nu.
BA thank you for having us! Iguaçu Falls, here we come!

Besos,
Marita